شیر یکی از محصولاتی است که بیش از حد دور ریخته می شود، مسئله ای که از مدت ها قبل از پندمی به یک بحران تبدیل شده بود. بر اساس داده های وزارت کشاورزی ایالات متحده در دهه قبل، تخمین زده می شود که از هر سه گالن شیر در آمریکا یک گالن هدر می رود.

گروهی از دانشمندان از مدل‌های ریاضی برای ادغام دانش از شاخه های مختلف (تولید و فرآوری شیر، میکروبیولوژی و زنجیره تامین) استفاده کردند و بدین ترتیب تلاش کردند تا به یک مشکل چند صد ساله غلبه کنند: فساد شیر.
به واسطه ی این تحقیقات، دو استراتژی اصلی در جهت جلوگیری از فساد زود هنگام شیر توسط باکتری‌ های اسپورساز مقاوم به سرما در ابتدای زنجیره تامین شیر به وجود آمد:

•    سیستم پاداش/جریمه براساس تعداد باکتری ‌های اسپورساز در شیر خام.
•    سرمایه گذاری در فناوری های کاهش اسپور در سطح پردازش.

در نتیجه ی این مطالعه مشخص شد اجرای هر دو استراتژی می تواند عمر مفید برخی از محصولات شیر را بین نیم تا 13 روز بهبود بخشد.
فروغ عنایتی آهنگر، مدرس بهینه سازی زنجیره تامین در Olin Business School، گفت: "به طور کلی، این استراتژی نسخه ای نیست که بتوان برای همه ی مشکلات پیچید. نتایج مدل ‌های بهینه ‌سازی ما نشان می ‌دهد که ترکیب بهینه مداخلات به شدت وابسته به ویژگی هایی مانند حجم شیر فرآوری شده و کیفیت شیر خام عرضه شده است. بنابراین، مدل ‌های بهینه ‌سازی ما ابزارهای تصمیم ‌گیری جدیدی را ارائه می ‌کنند که تولیدکنندگان می‌ توانند از آن بهره برده و بهترین استراتژی را برای تسهیلات خود اتخاذ کنند."
این مطالعه مشکل فساد زودرس شیر ناشی از باکتری  Bacillus sp. و Paenibacillus sp. که در مزارع وارد شیر خام می شود و اسپورهای آن از پاستوریزه شدن جان سالم به در می برند را هدف قرار داده است. لازم به ذکر است که یک جایگزین پاستوریزاسیون وجود دارد، اما علاوه بر هزینه ی بالا، به دلیل تحمل دمای بالا طعم نامطلوبی برای مصرف کننده دارد.

1. سیستم پاداش/جریمه، یا مداخلات در سطح تولید: دامداران باید تشویق شوند تا از همان ابتدای کار فرآیندها را بهبود بخشند. به صورتی که دامداران در صورت عرضه ی شیر با کیفیت بالا از نظر آلودگی باکتری اسپورساز پاداش دریافت کنند و در صورت عرضه ی شیر با کیفیت پایین جریمه شوند.
دستورالعمل هایی مشابه این سیستم پاداش/جریمه در حال حاضر در ایالات متحده بر روی محصولات دامی مانند تخم مرغ و مرغ وجود دارد. اما در این مقاله، محققان یک سیستم پاداش/جریمه جدید و انعطاف‌ پذیر را پیشنهاد می‌ کنند که صرفاً بر اساس تعداد اسپور اولیه شیرخام است.

2. سرمایه ‌گذاری بر روی کاهش اسپور یا مداخلات در سطح پردازش: کارخانه ها می ‌دانند که نصب و راه ‌اندازی فناوری‌ هایی مانند میکروفیلتراسیون و باکتوفوگاسیون پرهزینه است. اما این تحقیق نشان داد که چگونه استفاده از هر دو رویکرد ارائه شده، به همراه روش سوم باکتوفوگاسیون مضاعف، از موثرترین روش های بلند مدت برای از بین بردن باکتری‌ های اسپورساز در شیر است.

پیش ‌بینی شده است که با استفاده از چنین مداخلات و سرمایه‌ گذاری ‌هایی در سطح پردازش، به طور کل افزایش ماندگاری شیر از 26-20 روز (برای کارخانه های کوچک)، 31-28 روز (برای کارخانه های متوسط) تا تقریبا 34 روز (برای کارخانه های بزرگ) متغیر است.
مورفی گفت: " در صنعت لبنیات توجه فزاینده ای به اهمیت استفاده از شیر خام کم اسپور برای تولید محصولات لبنی با کیفیت بالا وجود دارد، اما هیچ طرحی در مورد چگونگی نیل به این امر وجود ندارد."
به طور خلاصه، این تحقیق نشان داد که می توان مداخلاتی را در جهت بهبود ماندگاری شیر تا 13روز انجام داد.
"هدف نهایی تحقیق ما حمایت از توسعه زنجیره تامین پایدار تولید شیر است، جایی که ضایعات شیر به گونه ای کاهش یابد که نه تنها برای تمام نقش آفرینان در فرایند پردازش، تولید و مصرف، مقرون به صرفه باشد بلکه از نظر اجتماعی و محیط زیستی نیز قابل قبول باشد.

برگرفته از:

https://www.thedairysite.com/